پایگاه خبری اتاق ایران

سفیر ایران در لندن به ذکر اسامی کالاهایی پرداخت که قرار است در فاز اول «اینستکس» پرداخت‌های مالی مرتبط با آنها انجام شود.

 حمید بعیدی نژاد در صفحه توئیترش نوشت: سه کشور اروپایی پیشنهاد کرده‌اند که برای عملیاتی شدن سریع کانال مالی که برای تسهیل تجارت بین دو کشور در تمامی زمینه‌ها تأسیس‌شده است، فاز اول آن به پرداخت‌های مرتبط با اقلام کالاهای اساسی و پزشکی اختصاص یابد که حوزه وسیعی ازجمله تجارت اقلام به شرح زیر را شامل می‌شود:

۱-انواع محصولات کشاورزی مانند سویا و‌ ذرت

۲- انواع محصولات غذایی

 ۳-میوه و سبزیجات

 ۴-سموم کشاورزی،کود و بذرهای گیاهی

۵-غذای دام شامل کنجاله و علوفه

6- شیرخشک و مواد اولیه

 ۷-مواد اولیه دارویی

 ۸- انواع داروهای عمومی و داروهای بیماری‌های خاص

 ۹- انواع تجهیزات پزشکی و بیمارستانی

۱۰-دستگاه‌ها و وسایل پیشرفته جراحی و اتاق عمل

۱۱-تجهیزات پیشرفته پزشکی مانند دستگاه‌های رادیو تراپی و پرتو درمانی جهت مقابله با سرطان

 ۱۲- انواع واکسن‌های انسانی و دامی 

سفیر ایران در لندن افزود: کشور هرسال حدود ۷ تا ۸ میلیارد یورو برای این اقلام بودجه تخصیص می‌دهد که انتقال پول آنها و به همین دلیل خرید آنها با مشکلات بسیار روبرو است. سیستم بانکی بین‌المللی علیرغم ادعای دروغین مقامات آمریکایی، به علت تحریم‌های آمریکا، حاضر به ریسک این مبادلات و انتقال پول خرید این اقلام نیستند.

سه کشور فرانسه، آلمان و انگلیس روز پنجشنبه ۱۱ بهمن‌ماه ۱۳۹۷ سازوکار مالی ویژه اروپا برای بهره‌مندی ایران از مزایای اقتصادی برجام را رسماً ثبت کردند.

اینستکس یا INSTEX مخفف عبارت Instrument in Support of Trade Exchanges به معنای «ابزار پشتیبانی مبادلات تجاری» است. اینستکس در پاریس و در چارچوب قوانین فرانسه ثبت‌شده است. غیر از فرانسه، آلمان و انگلیس نیز سهامداران اصلی آن هستند اما دیگر کشورهای اروپایی و کشورهای جهان ازجمله چین و روسیه نیز می‌توانند وارد آن شوند. سرمایه اولیه این شرکت 3 هزار یورو است که از سوی وزارت اقتصاد فرانسه تأمین‌شده است.

اینستکس موسسه‌ای است که این اجازه را می‌دهد که بدون انجام مراودات مالی بین ایران و اتحادیه اروپا تجارت همچنان صورت گیرد. یک شرکت ایرانی کالایی به اروپا صادر می‌کند و در قبال آن اعتباری به دست می‌آورد که خود او یا یک واردکننده ایرانی می‌تواند از آن برای واردات کالا از اروپا به ایران استفاده کند؛ بدون اینکه پولی بین طرفین مبادله شود. در مقابل، همین سازوکار برای صادرکنندگان و واردکنندگان اروپایی نیز می‌تواند مورداستفاده قرار گیرد.